เดินทางไปต่างประเทศ

เรียนท่านผู้อ่านที่เคารพรัก

วันที่ 7 มีนาคม 2553 ข้าพเจ้าจะออกเดินทางไประเทศอินเดีย โดยมีกำหนดในเบื้องต้น 4 วัน คือจะกลับในวันที่ 10 มีนาคม ดังนั้น ระหว่างนี้ คงไม่สามารถตอบปัญหาไ้ด้ แต่ที่ประเทศอินเดีย ข้าพเจ้าสามารถเข้าอินเตอร์เน็ตได้ ก็จะตอบปัญหาต่างๆตามปกติ อนึ่ง ช่วงนี มีพวก spam เข้ามารบกวนอยู่มากมายจนไม่ทราบว่า มีใครเขียนคำถามเข้ามาบ้าง เอาไว้ผมกลับจากอินเดีย ก็จะให้Programmer เขียนโปรแกรมลบและทำลายบรรดาตัวspamที่เข้ามารบกวน

สุดท้ายนี้ ขอให้ผู้อ่านทุกท่านมีความสุขมากๆ ขอให้โชคดี

หมอเสรี

สวัสดีปีใหม่ อีกครั้ง

ต้องขอประทานโทษท่านผู้อ่านทุกท่านทีช่วงนี้ เข้าอินเตอร์เน็ต น้อยไปหน่อย เนื่องด้วยงานยุ่งมาก แต่ก็มีเรื่องราวต่างๆเกี่ยวกับคนไข้ผ่านเข้ามาในชีวิตมากมาย มีทั้งที่ตื่นเต้น จนน่ากลัวและน่าสนใจ อย่างเช่น เมื่อวันพฤหัสที่ผ่านมา ก็ได้พบคนไข้Endometriosis 1 ราย ทีมีChocolate cyst และมีเยื่อบุมดลูกเต็มไปหมดที่บริเวณต่ำสุดของอุ้งเชิงกราน(Culdesac) แม้จะจี้ด้วย Argon ก็คงยากที่จะหาย ผู้ป่วยคงต้องรีบมีบุตร เพื่ออาศัยฮอร์โมนจากรกไปทำลายเยื่อบุมดลูกส่วนที่เหลือ อีกรายเป็นเนื้องอกมดลูกก้อนใหญ่มาก พอสมควร การผ่าตัดผ่านกล้องเต็มไปด้วยความยากลำบาก เนื่องจากการประสานกับผู้ช่วย ยังไม่ดีพอ ต้องผ่าตัดทางด้านบนและทางช่องคลอดสลับกัน กินเวลานานถึง 4-5 ชั่วโมง นอกจากนั้นยังมีปัญหาอื่นอีก

ข้าพเจ้าคงมีโอกาสเล่าให้ฟังในภายภาคหน้า ขอให้ทุกท่านโชคดี มีความสุข

หมอเสรี

สวัสดีปีใหม่ พ.ศ. 2553

สวัสดีปีใหม่ แด่ เพื่อนผู้อ่านทุกท่าน ในปี พ.ศ. 2553 นี้ ขอให้ทุกๆท่น ที่มีโอกาสผ่านเข้ามาใน Website นี้ มีความสุขสมหวังดังตั้งใจ มีสุขภาพที่ดี มีความสำเร็จในหน้าที่การงาน และความรัก

เนื่องด้วยปีที่ผ่านมา ข้าพเจ้าอาจตอบข้อข้องใจช้าไปบ้าง ลงเรื่องราวน้อยไปหน่อย และไม่ค่อยได้เขียนDiary ข้าพเจ้าต้องขอประทานโทษ อย่างไรก็ตาม ในปีนี้ ข้าพเจ้าจะพยายามเขียนDiary ทุกวัน เพื่อให้ข้อมูล Update หรือการเปลี่ยนแปลงที่จะเกิดขึ้น อาทิ ข้าพเจ้าได้เรียนเชิญ อาจารย์แพทย์อีกหลายท่าน พยาบาลผู้มากประสบการณ์ หรือผู้รู้ต่างๆมาช่วยตอบคำถาม เขียนเรื่องราวน่ารู้ โดยจะออกแบบ เพิ่มเติมในห้องต่างๆ (ในช่วงแรกๆ ท่านอาจารย์เหล่านี้ อาจเพียงร่วมตอบคำถามไปก่อน คงต้องรอให้Programmerเขียนprogram ซึ่งต้องใช้เวลาระยะหนึ่ง)

เรื่องราวทางการแพทย์นั้นมีมากมาย และเกิดปัญหาขึ้นทุกวัน ข้าพเจ้าจะพยายามเขียน และตอบปัญหา ทั้งภาพรวม/ส่วนตัว อย่างเต็มควมสามารถ

สุดท้ายนี้ ขอให้เ่พื่อนผู้อ่านมีความสุข และแก้ปัญหาต่างๆได้อย่างดี รวมทั้งมีสุขภาพที่แข็งแรง

หมอเสรี

กินยาละลายลิ่มเลือดก่อนผ่าตัด

วันนี้ ข้าพเจ้าผ่าตัดให้กับคนไข้รายหนึ่ง ชื่อ คุณเล็ก ซึ่งเป็นกระบังลม (ช่องคลอดหย่อน)หย่อนจนมดลูกหลุดออกมาจากช่องคลอด คนไข้อายุ 66 ปี ความจริง!! คนไข้รายนี้ กำลังจะเข้ารับการผ่าตัดเมื่อ วันศุกร์ที่ผ่านมา เผอิญ!! วันพฤหัส พยาบาลที่หอผู้ป่วย ซักถามคนไข้ ได้ความว่า เธอรับประทานยาละลายลิ่มเลือดตัวหนึ่ง ชื่อ Cardipin เพราะเป็นความดันโลหิตสูง ยาตัวนี้มี Aspirin เป็นส่วนประกอบ โชคดีที่มีการซักประวัติก่อน มิฉะนั้น หากผ่าตัดไปในวันศุกร์ คนไข้มีหวังได้รับอันตรายจากภาวะเลือดไหลออกไม่หยุด

ข้าพเจ้าได้โทรศัพท์ถามอายุรแพทย์ ผู้เชี่ยวชาญเรื่องหัวใจและหลอดเลือด คุณหมอบอกว่า จำเป็นต้องหยุดยาก่อน 5 วัน จึงจะผ่าตัดได้ โดยไม่มีเลือดไหลผิดปกติหลังผ่าตัด วันนี้ (วันอังคาร) ข้าพเจ้าจึงผ่าตัดเอามดลูกของคุณเล็กออกทางช่องคลอดและตกแต่งช่องคลอดไปด้วย (Vaginal Hysterectomy) ใช้เวลาผ่าตัดไม่นานนักประมาณ 1 ชั่วโมงเศษ โดยใช้อุปกรณ์พิเศษ สังเกตว่า เลือดหยุดได้ดี ข้อผิดพลาดเช่นนี้เกิดขึ้นง่ายมาก เพราะคนไข้รักษาโรคความดันโลหิตสูง แต่กลับรับประทานยาละลายลิ่มเลือด

สัปดาห์ก่อน ข้าพเจ้าก็ผ่าตัดเอามดลูกและรังไข่ออกทางหน้าท้องให้กับคนไข้ ชื่อ คุณประยงค์ อายุ 44 ปี ซึ่งเคยผ่าตัดทำbypass เส้นเลือดที่หัวใจ เมื่อปี พ.ศ. 2551 คนไข้มีประวัติเป็นโรคเบาหวาน ความดันโลหิตสูงร่วมด้วย เธอก็กินยาละลายลิ่มเลือดเช่นกัน แต่คนละตัว กับคุณเล็ก คนไข้รายนี้ ก็หยุดยาก่อน 1 สัปดาห์ ก่อนผ่าตัด ข้าพเจ้าได้ผ่าตัดอย่างรวดเร็ว ใช้เวลาประมาณ 45 นาที ก็เสร็จ โดยใช้อุปกรณ์พิเศษเช่นกัน เพราะกลัวภาวะเลือดไหลผิดปกติหลังผ่าตัด...

หลังผ่าตัดเพียงวันเดียว พอคนไข้รับประทานได้ อายุรแพทย์ ก็ให้คุณประยงค์รับประทานยาเดิมทั้งหมด ข้าพเจ้ากลัวมากว่า คนไข้จะมีเลือดออกภายในช่องท้องอีก แต่ก็ไม่พบว่า เธอเป็นอะไร แต่ก็แปลก!! นี่ผ่านมา 7-8 วันแล้ว คนไข้ยังไม่ได้กลับบ้านเลย เพราะมีภาวะแทรกซ้อน คือ เมื่อวาน เธอเกิดมีภาวะน้ำตาลในเลือดต่ำจนช็อค (Hypoglycemia)พวกเราก็ปรึกษาอายุรแพทย์มารักษา จนเธอปลอดภัย

โชคดี ที่คนทั้งสองมีประกันสังคม ทั้งสองคนจึงแทบไม่เสียเงินเลย แต่..นี่คือตัวอย่างหนึ่งของคนไข้ที่กินยาละลายลิ่มเลือดก่อนผ่าตัด ซึ่งจำเป็นที่เราจะต้องปรึกษาอายุรแพทย์ เพื่อหยุดยาก่อนผ่าตัด ประมาณ 5-7วัน มิฉะนั้น เราอาจสูญเสียคนไข้เหล่านี้ก็ได้ เนื่องจากเลือดไหลออกไม่หยุดหลังผ่าตัด

กรุณาอย่าทำบาป โดยไม่ตั้งใจ

หลายวันก่อน ข้าพเจ้าได้ซื้อปลาหมอตัวเล็กประมาณ ร้อยกว่าตัวจากตลาดสวนหลวง ร. 9 และเอาไปปล่อยที่
วันลานบุญ แม่ค้า ได้จัดแบ่งปลาตัวเล็กๆเหล่านี้ออกเป็น 2 ถุงใหญ่ แต่ได้เอาเจ้า 2 ถุงใหญ่ใส่ในถุงหิ้วที่ใหญ่กว่าเพียง 1 ใบ ข้าพเจ้าได้นำถุงปลาใบนี้โดยสารรถแทกซี่กลับบ้าน เพื่อชักชวนภรรยาและลูกชายไปปล่อยด้วยกัน พอขับรถไปถึงวัดลานบุญ ข้าพเจ้าก็ให้ลูกและภรรยารีบลงจากรถเพื่อไปปล่อยปลาก่อน เพราะได้เสียเวลา(รวมจากสวนหลวง ร.9 จนถึงวัดลานบุญ)ประมาณ 40 นาที ทั้งสองคนไปยืนปล่อยที่หน้าศาลาน้ำ ส่วนข้าพเจ้าก็รีบไปจอดรถ และจะมาอนุโมทนาบุญภายหลัง ผลปรากฏว่า ถุงปลาน้อยของภรรยา ก็ปล่อยปลาเป็นไปได้ด้วยดี แต่ถุงอีกถุงหนึ่งที่ลูกชายถือ ปลาที่อยู่ข้างในกลับตายทั้งหมด จำนวน ประมาณ 50 กว่าตัว

ข้าพเจ้าและลูกชายรู้สึกเศร้าใจมาก เพราะไม่เพียงแต่ ไม่ได้บุญ ยังทำบาปแบบเต็มๆ โดยไม่ตั้งใจ พอสอบสาวราวเรื่อง ปรากฏว่า ที่ปลาตาย ก็เพราะปากถุงที่ปลาตายนั้น คลายออก เนื่องจากน้องคนขายผูกปากถุงไม่แน่น เมื่อนำ 2 ถุงมาอยู่ในถุงใหญ่ใบเดียวกัน ถุงใบที่ปากถุงแน่น ก็เบียดและทับอีกถุงจนแบน ปลาทั้งหมดในถุงแบนขาดอากาศหายใจ สิ้นชีวิตทันที แม้เราจะนำปลาใส่ถุงเดินทางมาเพียงแค่ ไม่ถึง 1 ชั่วโมง..จริงๆแล้ว ระหว่างเดินทางไปปล่อยปลา 

ข้าพเจ้าได้เล่าการทำบาปกรณีปล่อยปลาของเพื่อนคนหนึ่งให้ลูกชายฟังว่า เพื่อนผมคนหนึ่งหวังดี อยากทำบุญ จึงซื้อปลามามากมายใส่ถุง นำกลับบ้าน เพื่อจะไปปล่อยร่วมกับภรรยา ปรากฏว่า งานยุ่งมาก ตกเย็น เมื่อจะนำไปปล่อย ปรากฏว่า ปลาตายทั้งหมด ข้าพเจ้าบอกกับลูกว่า เวลาปล่อยสัตว์นั้น จงอย่าได้ประมาทเช่นนี้ พอไปถึงวัดกลับเป็นว่า ข้าพเจ้าเองเป็นผู้ทำบาปในทำนองเดียวกัน คนเรานั้น อย่าได้ไปว่าร้ายคนอื่นเลย ทำตัวเองให้ดีที่สุดเป็นพอ
วันนี้ ข้าพเจ้ากลับไปที่ร้านเดิม ที่ร้านแผงลอยแห่งนี้ มีคนซื้อปลาไปปล่อยน้อยมาก เหลือปลาใหญ้น้อย 2 ร้อยกว่าตัว เขาขอให้ข้าพเจ้าเหมาไปปล่อย ข้าพเจ้าก็ยินดี และต่อราคาเท่าที่มีเงินสดในกระเป๋า เหลือเพียงเงินค่าแทกซี่กลับบ้าน ก็พอ

ข้าพเจ้ากลัวจะเกิดประวัติศาสตร์ซ้ำรอย จึงบอกให้แม่ค้าระวังเรื่องนี้ แม่ค้าพูดว่า 'สำหรับหนู จะไม่เกิดเรื่องเช่นนั้นอย่างแน่นอน หนูใส่อากาศลงไปในถุงและผูกถุงแน่นหนา ปลาสามารถอยู่ได้ถึง 2 ชั่วโมง' คำพูดนี้ แสดงว่า แม่ค้าเหล่านี้ ทราบดีถึงเรื่องว่า ปลาจะอยู่ได้นานเท่าไหร่ในถุงและควรจะผูกปากถุงอย่างไร?? เพราะวันที่ข้าพเจ้ากลับไปต่อว่านั้น แม่ค้าก็ต่อว่า น้องสาวพวกเขาอีกทีว่า 'เป็นคนทำบาปทั้งหมด คนซื้อไ่ม่บาปหรอก เพราะไม่รู้'

วันนี้ ข้าพเจ้าและลูกรีบนำปลาเหล่านี้ไปปล่อยลงในแม่น้ำ ที่มีนำ้ไหล ปลาใหญ่น้อยเหล่านี้ดำผุดดำว่ายอย่างอิสระ อยู่ใกล้ๆนั้น สักพัก เหมือนกับจะขอบคุณเรา แล้วก็แหวกว่ายหายไปกับสายน้ำ

ที่ข้าพเจ้าตั้งใจจะเล่า ก็เพื่อให้ทุกคนที่ปล่อยปลาบ่อยๆ 'โปรดอย่านำปลาที่ใส่ถุงแล้ว มาใส่ในถุงหิ้วใหญ่ใบเดียว ช่วยกรุณา แยกถุงใบหนึ่ง กับถุงถือ 1 ใบ ด้วย จะได้ไม่เกิดการทับกัน' ขอให้ทุกท่านโชคดี มีบุญจากการทำทาน และไม่ทำบาป โดยไม่ตั้งใจ

ทักทาย หลังจากห่างหายไปนาน

ก่อนอื่น ต้องขอประทานโทษทุกท่าน ที่เข้ามาอ่านใน Website เนื่องจากตอบปัญหาให้ไม่ทัน ปัจจุบัน ผมผ่าตัดเกือบทุกวัน กลับถึงบ้านค่อนข้างค่ำ รู้สึกเหนื่อย และเข้านอนเลย เปิดอ่านemail และตอบปัญหาใน emailก่อน ซึ่งบางที่ก็ตอบช้า อาจไม่ทันใจบางท่าน แต่จะพยายามตอบให้มากที่สุดเท่าที่จะตอบได้ เรื่องราวที่น่าสนใจทางการแพทย์มีมาก ปัญหาก็มากตามไปด้วย

หากผมมีเวลาเขียน คงเขียนเรื่องราวน่าสนใจเหล่านี้ วันละอย่างน้อย 1 เรื่อง แต่เนื่องจากความอ่อนเพลีย จึงไม่ได้เขียน วันเวลาล่วงเลย อารมณ์ ความรู้สึก ก็ห่างหาย และจำรายละเอียดไม่ได้ จึงไม่ได้เขียนมาเล่าให้ฟัง 

อนึ่ง เรื่องราวเล็กๆน้อยๆ บางอย่างน่าสนใจอย่างมาก หากพิจารณาให้ดี อาจช่วยนำพาชีวิตเราให้ปลอดภัยได้ อาทิ เรื่องหนึ่งที่พบเม่อไม่นานมานี้ คือ ลูกสาวคนไต้หวันคนหนึ่ง ถูกรถคนอื่นเฉี่ยวชนที่ถนนมอเตอร์เวย์ เธอหยุดรถและลงมาดู ปรากฏว่า รถที่ตามมาด้วยความเร็วสูง เบรกไม่ทัน ชนเธอเข้สอย่างจัง จนเสียชีวิตคาที่ นี่ก็เป็นอุทาหรณ์ เรื่องการเฉี่ยวชน ณ บริเวณอันตราย จงอย่าได้หยุดรถลงมาโดยเด็ดขาด อันตราย

อีกเรื่องหนึ่ง เมื่อเดือนก่อน รถข้าพเจ้า จู่ๆ ก็เครื่องดับที่บ้าน startไม่ติด พยายามยังไง ก็ไม่เป็นผล โทรศัพท์ถามบริษัทเครื่องกันขโมย ก็คิดว่า ไม่ใช่ เพราะ central lock ยังทำงาน สุดท้ายที่เจอ คือ ขี้เกลือที่ติดบริเวณขั้วแบตตอรี่มากเกิน พอขัดถูเอาออก เครื่องก็ใช้การได้ หากเอาเข้าอู่ และเจอช่างที่ไม่ซื่อสัตย์ มีหวังจ่ายเงินมากมาย 

เมื่อไม่กี่วันมานี้ ตอนเที่ยงคืน ข้าพเจ้าขับรถออกไปรับลูก ที่sport club แห่งหนึ่ง พอขับออกไป ได้ไม่กี่ร้อยเมตร ที่ถนนใหญ่ จู่ๆ เครื่องยนต์ ก็ดับ ไฟกระพริบ ก็ไม่ติด ข้าพเจ้าต้องลงไปเข็น หากเป็นตอนกลางวัน คงถูกรถยนต์ที่ตามมาชนแล้ว แต่นี่เป็นตอนเที่ยงคืน รถมีน้อยมาก ข้าพเจ้าจึงโชคดี ลงไปเข็นได้ และเข็นเข้าข้างทาง โชคดีอีกนั่นแหละ ที่อยู่ใกล้ร้านขายข้าวต้มโต้รุ่ง จึงทิ้งรถไว้และตัดสัญญาณกันขโมย เพราะมีเสียงร้องจากสัญาณเป็นระยะเบาๆ โชคดี ที่มีตัวล็อคเกียและที่เหยียบเบรก จึงทิ้งรถไว้ได้ ตอนเช้ามาดู ก็ยังไม่หาย และไม่ถูกทุบกระจก พอเรียกช่างมาดู ปรากฏว่า เป็นแค่ แบตตอรี่หมด เมื่อเปลี่ยนแบต ก็ใช้ได้ 

คนเรานั้น ต้องอาศัยโชคช่วยด้วย หากเหตุการณ์เกิดตอนกลางวัน ก็จินตนาการไม่ออกว่า จะเกิดเหตุการณ์ร้ายอะไรบ้าง

ข้าพเจ้าเล่าไว้เล่นๆ และต้องขอโทษ หากตอบช้าไปบ้าง หรือไม่ได้ตอบในบางคำถาม

Change

ก่อนอื่น ผมต้องขอประทานผู้อ่านทุกๆท่าน ที่ไม่ได้ Update ข้อมูล เพราะผมป่วยเป็น Recurrent prostitis หมายถึงต่อมลูกหมากอักเสบซ้ำ กล่าวคือ หลังจากทานยาฆ่าเชื้อกลุ่ม Quinolone เป็นเวลานานถึง 3 เดือน ก็ยังไม่หาย แถมกลับเป็นซ้ำอีก ผมตัดสินใจใช้ยากลุ่มนี้ที่สูงขึ้น บวกกับยา Genta หยดเข้าเส้นเลือด 5 วัน ปรากฏว่า อาการยังคงแย่อยู่ เผอิญ! ผมได้ไปแจกซองผ้าป่าที่ตัวเองเป็นประธาน ได้พบกับหมอท่านหนึ่ง ซึ่งแม้ไม่ใช่ผู้เชี่ยวชาญ เรื่องระบบทางเดินปัสสาวะ แต่มีความเชี่ยวชาญเรื่องยา เพราะจบเภสัช มาก่อนสอบเข้าแพทย์ คือ บอกให้ผมเปลี่ยนเป็นกลุ่ม Cephalosporin เพราะยาเข้า soft tissue ได้ง่าย และต่อมลูกหมาก ก็เป็น soft tissue ส่วนยากลุ่ม Quinolone ยาจะถูกขับทางไต จึงรักษาทางเดินปัสาวะอักเสบได้ดี ผมจึงรีบเปลี่ยนยามาเป็น Cefarosporin ฉีดเข้าเส้น และยากินในกลุ่มนี้ รูปแบบเม็ด (Omnicef) ทำให้อาการดีขึ้นอย่างรวดเร็ว นี่เอง การเลือกแพทย์ จึงเป็นสิ่งที่จำเป็น แม้คำแนะนำครั้งแรก จะดีและเป็นของSpecialist แต่มันไม่ถูกกับตัวเรา เราก็ต้องเปลี่ยน อย่ารีรอ การเปลี่ยนหมอ ไม่ใช่เรื่องเสียหาย ขออย่างเดียว อย่าเปลี่ยนไปพบกับ 'หมอปลอม' ซึ่งมีอยู่มากมาย ที่ไม่มีความรู้ครอบคลุมในโรคของคุณ
ไม่ต้องเกรงใจหรอก แม้แต่คนไข้ของผมเอง ก็ตาม หากมีปัญหา เกิดขึ้น เช่นไปตรวจพบเซลล์มะเร็ง หรือสงสัยมะเร็งของอวัยวะสืบพันธ์ ก็เปลี่ยนไปหาหมอผู้เชี่ยวชาญเรื่องมะเร้งอวัยวะสืบพันธุ์ได้ ไม่ต้องเกรงใจ และไม่ต้องมาบอกก็ได้ จริงๆแล้ว คนไข้ของผม หากเกินความสามารถ เช่นโรคเปลี่ยนแปลงไปเป็นมะเร็งดังว่า หรือโรคอื่นที่ไม่เชี่ยวชาญ ผมก็จะส่งให้หมอท่านอื่นไป ไม่คิดจะเก็บคนไข้ไว้

ไม่นานมานี้ มีคนไข้ผมรายหนึ่ง อายุ ราว 37 - 38 ปี ป่วยเป็นมะเร็งเต้านม ได้ไปปรึกษาแพทย์ คุณหมอแนะนำให้ผ่าตัดและตกแต่งเต้านมเลย เพราะยังเป็นระยะต้น แต่คนไข้กลัวเจ็บ จึงไปปรึกษากับคุณหมอฝังเข็ม หมอก็บอกว่า รักษาได้ผลมาหลายราย รวมทั้งคนที่เป็นระยะท้ายๆด้วย คนไข้ผมเชื่อ จึงเสียเวลาไป 2 เดือน ต่อมา สามีคนไข้โทรศัพท์มารายงานว่า มีอาการบวมแถวใบหน้า นั่นแสดงว่า ระยะโรคเปลี่ยนแล้ว การรักษาตอนนี้ คงต้องฉายแสง แล้ว ถึงผ่าตัดแบบตัดหมด ไม่สามารถตกแต่งได้ นี่เป็นตัวอย่างว่า อย่าหันไปพึ่งคุณหมอที่มีความเชี่ยวชาญไม่ถูกกับโรคของเรา มิฉะนั้น อาจเกิดความผิดพลาดได้ สำหรับผม ผิดพลาด แต่ก็ไม่ตายและแก้ไขได้ แต่อีกกรณี คงต้องแล้วแต่โชควาสนา
ขอให้โชคดี

22/05/2010

สวัสดี ผู้อ่านที่รักทุกท่าน

ต้องขอโทษที่ไม่ค่อยได้อัพเดทข้อมูล เนื่องจากมีเหตุการณ์ยุ่งๆของบ้านเมืองและส่วนตัวมากมาย ทำให้ยุ่งยากใจและไม่มีเวลามาเปิดที่คอมฯส่วนตัว อย่างไรก็ตาม บัดนี้ เหตุการณ์บ้านเมืองได้สงบลงแล้ว เหมือน เมฆ หมอกและพายุร้ายที่พัดผ่าน แม้จะมีข้าวของเสียหายไปส่วนหนึ่ง แต่ความสงบ ร่มเย็น ก็ได้กลับคืนมา ทั้งนี้ คงเป็นเพราะบ้านเมืองเรามีพระสยามเทวาธราช สิ่งศักดิ์สิทธิ์ และพระเจ้าอยู่หัว ต่อไป คนไทยคงกลับมารักกันเหมือนเช่นในอดีต

อนึ่ง ข้าพเจ้า ไม่ใช่มืออาชีพในด้าน Website หรือมีความสามารถด้านสื่อสารมวลชน หากมีสิ่งหนึ่งสิ่งใดขาดตกบกพร่องไปบ้าง ข้าพเจ้าต้องขอประทานอภัยมา ณ ที่นี้ด้วย ท่านใด ที่Post ปัญหา แล้วยังไม่ได้รับคำตอบ โปรดเข้าไปที่ contact และmail ถึงข้าพเจ้าโดยตรง รับรองได้รับคำตอบอย่างแน่นอน ขอให้ทุกคนมีความสุข

วิธีขจัดความเครียดอันเป็นสาเหตุของโรคร้าย

แนะนำวิธีคลายเครียดด้วยตัวเอง ก่อนจะสายเกินไป

คงปฏิเสธไม่ได้ว่าความเครียดเป็นส่วนหนึ่งในชีวิตของทุกคน แต่จะเครียดมาก เครียดน้อย รู้ตัวเองหรือไม่ว่ากำลังเครียด ก็เป็นสิ่งที่แต่ละคนมีความสามารถในการรับรู้และควบคุมได้ไม่เท่ากัน ที่แน่ๆคือ ความเครียดก่อให้เกิดโรคร้ายตามมาได้หลายโรค เช่น ไมเกรน เครียดลงกะเพราะแบบเรื้อรัง ความดันโลหิตสูง เป็นต้น

ถ้ารู้ตัวว่ากำลังเครียดหรือเริ่มเครียดบ่อยเกินไปแล้ว ควรหยุดความคิดที่ทำให้เครียดไว้แล้วหาวิธีผ่อนคลายความเครียดที่เหมาะสมกับ ตัวเอง เช่น การดูคลิปตลกๆ อย่างคลิปของสัตว์เลี้ยงจำพวก หมาๆแมวๆ ที่คนรักสัตว์ดูแล้วน่าจะยิ้มได้ หรือจะเป็นคลิปไวรัลแบบเน้นความสนุกสนานเฮฮา ก็น่าสนใจเช่นกัน เรียนรู้สิ่งน่าสนใจใหม่ๆ ที่คุณไม่เคยทำมาก่อน เช่น เล่นเกมจากต่างประเทศ ที่บนเว็บไซต์ Fun88 เปิดให้สมัครสมาชิกได้ฟรี แถมยังมีฟีดเจอร์ให้ลุ้นเงินรางวัลได้อีกด้วย อีกวิธีที่น่าจะได้ผลก็คือการเลือกไปพักผ่อนในมุมสงบตามลำพังแล้วเปิดเพลงที่ชอบฟัง หรืออ่านหนังสือที่ชอบอ่าน แบบไม่มีใครมารบกวน

ถ้าเป็นคนอยู่ติดบ้าน ทุกคนก็จะมีมุมโปรดสำหรับพักผ่อนส่วนตัวอยู่แล้ว แต่หากใครชอบเดินทางก็อาจจะออกเดินทางไปตามเส้นทางใหม่ๆที่ไม่เคยไปมาก่อน เช่นการนั่งรถไฟไปต่างจังหวัด ไปในสถานที่ที่ไม่เคยไปมาก่อน แล้วปลดปล่อยความเครียดทุกอย่างทิ้งไว้ข้างหลัง หรือถ้าเป็นไปได้ หยุดใช้โทรศัพท์มือถือเชื่อมต่อกับโลกโซเชียลสักประมาณ 1 วันเต็มๆ เชื่อว่า เวลาที่ได้ใช้ไปกับการพักผ่อนอยู่อย่างแท้จริง จะช่วยขจัดความเครียดอย่างได้ผล และพร้อมจะกลับไปเผชิญโลกของชีวิตจริงต่ออย่างมีพลังทั้งกายใจ

การตอบ จม email

ก่อนอื่น ต้องขอโทษที่ตอบปัญหา ล่าช้า แต่.ที่พบปัยหามาก คือ จม email ที่ส่งเข้ามานั้น เมื่อตอบกลับไป ปรากฏว่า จม ไม่ผ่าน (system fail) ซึ่งส่วนใหญ่เกิดจาก การส่งข้ามระบบ เช่น กรณีผู้ส่งมา ใช้ระบบ Hotmail Yahoo ผลคือ จม ไม่สามารถผ่านไปและตีกลับมา วิธีแก้ คือ หากใครไม่ได้รับตอบ จม เมื่อเวลาผ่านไปนานพอสมควร อยากให้ส่งมาใหม่ แต่ขอให้เปฺิด Gmail และส่งมา โดยใช้ระบบ Gmail รับรองจะได้รับคำตอบอย่างแน่นนอน 

ขอให้โชคดี

ตอบปัญหาจาก คุณแม่เมืองชลบุรี

ขอโทษคุณแม่ท่านหงขอโทษคุณแม่ท่านงขอโทษคุณแม่ท่างขอโทษคุณแม่ท่านหนึ่ง ที่เขียนจดหมายมา และส่งมาที่mail ของผม ผมได้อ่านแล้ว กะว่าจะตอบในวันรุ่งขึ้น เผอิญ ผมไป delete ทิ้ง ด้วยความรู้เท่าไม่ถึงการณ์ เวลาผ่านมา `2-3 สัปดาห์ แล้ว คุณแม่ท่านนี้ ก็ไม่ได้ email ซ้ำเข้ามา ...เท่าที่จำได้ มีคำถาม อยู่ 2 ข้อ คือ
1 ลูกชาย มีอัณฑะ ไม่ลงมาในถุงอัณฑะ 
2 ขาของลูกในส่วนข้อตะโพก อาจหลุดจากเบ้า เพราะลูกอยู่ในท่าก้นตอนคลอด

ผมขอตอบดังนี้
ข้อ 1 นั้น คงไม่ต้องกังวล เพราะ อัณฑะ อาจจะลงได้เมื่อเวลาผ่านไป ทางการแพทย์ให้เวลา 1 ปี หากมันสามารถไหลเคลื่อนตัวลงได้ ก็จะไม่เป็นหมัน

ข้อ 2 เด็กท่าก้น ที่ยืดขายาวในท่านั้นนานๆ และเด็กตัวใหญ่ ข้อตะโพกอาจจะหลุดได้ แต่คุณหมอกระดูและข้อ สามารถแก้ไข ได้ด้วยใส่เฝือกอ่อน เป็นเวลาประมาณ 3 เดือนผมหวังว่า คุณแม่จากชลบุรี จะได้รับคำตอบที่ตรงกับความจริง และสามารถไขข้อข้องใจได้บางส่วน 

ขอให้โชคดี
หมอเสรี

ขอโทษที่ไม่ได้ตอบปัญหา

ผมต้องขขอโทษที่ไม่ค่อยได้ตอบปัญหาผู้อ่านหลายๆท่าน เนื่องด้วยผมตอบปัยหาอยู่คนเดียว จึงทำให้ตอบปัญหาไม่ทัน โดยเฉพาะปัญหาบางอย่างที่ต้องการยาทำแท้ง วิธีการทำแท้ง อะไรทำนองนั้น ผมไม่สามารถจะแนะนำได้ เพราะนั่นไม่ใช่จุดมุ่งหมายที่ทำใน website นี้ขึ้นมา ปัญหาส่วนใหญ่เป็นเรื่องซ้ำๆของการกินยาคุม การทำแท้ง ซึ่งสามารถหาอ่านได้ในส่วนต้นๆของคำถามที่มีอยู่มากมาย อ่านแล้ว ก็คงจะทราบคำตอบเอง อนึ่ง ผมคงไม่ได้ตอบคำถามแบบเขียนเรื่องราว จึงอาจไม่ชัดเจนมากในคำอธิบาย อันนี้ คงต้องลองศึกษาเอาจากในบทความในwebsite นี้หรือจากที่อื่น 

หากเป็นปัญหาด่วน หรือปัญหาสำคัญทางสูติ-นรีเวช อาทิ เนื้องอกมดลูก ถุงน้ำรังไข่ ขอแนะนำว่า ให้ส่งปัญหามาทางemail เพราะผมตอบให้เกือบทุกวัน ยกเว้นปัญหาที่ไม่เหมาะสม สำหรับคำติ และข้อผิดพลาดที่เกิดขึ้น อาจทำให้บางคนไม่พอใจ ต้องขออภัยไว้ ณ ที่นี้ด้วย 

ขอให้ทุกท่านโชคดี

พักจิต

ผมเพิ่งไปวัดประสพสุขมา เนื่องจากจิตใจ ว้าวุ่นมาก และไม่ค่อยมีเวลาพักผ่อน ส่วนใหญ่ที่ไปวัด ก็ไม่ได้ไปทำอะไรมาก แค่สวดมนต์ และนอนหลับพักผ่อนยามว่าง อย่างไรก็ตาม ข้าพเจ้ามีความรู้สิกที่ดีมากหลังสึกจากการบวชเนกขัมมะ ถือศีล 8 

แม้ผมไม่เคร่งครัด แต่สุขภาพจิตของเราได้พัก ผมมีความรู้ว่า ดีกว่า ไปเที่ยวเสียอีก การที่ผมมาที่วัด หลังจากห่างหายไป 2 ปี เนื่องจากลูกไปอินเดีย ภรรยาไเมืองจีน แม่ภรรยา ไปนอนโรงพยาบาลและมีคนเฝ้าจากศูนย์ฯ ไปคราวนี้ วัดเจริญไปมาก มีการสร้างโบสถ์ใหญ่เสร็จสิ้นแล้ว ใช้เป็นที่ทานอาหารเช้าและเพล ญาติโยมมากันมาก เหตุที่เป็นเช่นนี้ เพราะเจ้าอาวาสปฏิบัติดี ปฏิบัติชอบ และเป็นกันเองกับญาติโยม ไม่มีเรื่องเสื่อมเสีย 

ผู้ใดต้องการสถานที่สงบ แต่ไม่เคร่งครัดมาก ก็ไปที่นี่ได้ มีห้องหับรับรองอย่างดี ผู้ชายมีกุฏิให้ 1 ห้อง ผู้หญิง พัก 2 คนต่อห้อง มีห้องน้ำในตัว วัดนี้ตั้งอยู่ที่ตำบสทับตีเหล็ก อำเภอเมืองสุพรรณบุรี โครงการของวัดนี้มีมาก ช่วยเหลือชาวบ้านและเด็กๆ มาากมาย นับว่า เป็นวัดที่ดี ในสายตาของข้าพเจ้า 

ขอให้ทุกท่านโชคดี

เพิ่งกลับจากเมืองจีน

สวัสดีครับ 


ต้องขอโทษ ผู้เข้ามาถามใน Website ทุกท่าน เนื่องข้าพเจ้าเดินทางไปท่องเที่ยวที่เมืองกุ้ยหลิน หลายวัน จึง ไม่ได้ตอบคำถาม เพราะการใช้งานอินเตอร์เนต ที่เมืองจีน ลำบากมาก วันนี้ ข้าพเจ้าเพิ่งเดินทางกลับมา หลังจากนี้ จะพยายามนะครับ

การทำคลอดแบบฉุกเฉิน

การคลอดแบบฉุกเฉิน

แพทย์..ต่างจากคนธรรมดาทั่วไป ก็ตรงที่ต้องตัดสินใจอยู่ตลอดเวลา การตัดสินใจของแพทย์แต่ละครั้ง มีความสำคัญต่อชีวิตคนไข้และผู้คนที่เกี่ยวข้องค่อนข้างมาก ดังนั้น จึงจำเป็นอย่างยิ่งที่แพทย์ทุกท่านจะต้องสั่งสมประสบการณ์ให้มากที่สุดเท่าที่จะทำได้ เพื่อให้การตัดสินใจแต่ละครั้ง ผิดพลาดน้อยที่สุด  

วันก่อน พี่สาวข้าพเจ้าโทรศัพท์มาบอกว่า ‘คุณพ่อข้าพเจ้ามีอาการช็อกจากภาวะน้ำตาลต่ำและได้รับการรักษาอยู่ที่ห้อง ไอ. ซี. ยู. ของโรงพยาบาลจังหวัดสุพรรณบุรี’ ข้าพเจ้าจึงรีบรุดออกจากที่ทำงานทันที ตอนนั้นยังเป็นเวลาหัวค่ำ พอขับรถออกเดินทางไปได้ไม่นานนัก คุณหมอสูติรุ่นพี่ของโรงพยาบาลเอกชนที่ข้าพเจ้าทำงานออกตรวจ ได้โทรศัพท์มาบอกว่า “คุณหมอมีคนไข้มาคนหนึ่ง ชื่อ คุณนวพร ครรภ์แรก อายุครรภ์ 31 สัปดาห์ เป็นครรภ์พิษ มีความดันโลหิตสูงมากเลย 210/120 มิลลิเมตรปรอท ตัวบวมมาก น้ำหนักเพิ่ม 8 กิโลกรัมใน 3 สัปดาห์ เดี๋ยวพี่จะให้การรักษาเบื้องต้นไปก่อน แล้วพรุ่งนี้ คุณหมอรีบมาดูคนไข้หน่อยนะ!”  ข้าพเจ้าฟังแล้วตกใจมาก และคิดว่า ‘การรอนานถึงหนึ่งวันแล้วค่อยมาดูอาการของคนไข้ครรภ์พิษ ย่อมจะช้าเนินนานจนเกินไป’ ข้าพเจ้าจึงได้โทรศัพท์กลับไปถามอาการของคุณพ่ออีกครั้ง ปรากฏว่า ‘อาการดีขึ้นมาก และพี่ชายที่เป็นอายุรแพทย์ก็เดินทางไปถึงแล้ว’ ไม่รอช้า..... ข้าพเจ้าตัดสินใจขับรถย้อนกลับไปดูคุณนวพรที่ห้องคลอดของโรงพยาบาลฯทันที เพราะคุณนวพรกำลังตกอยู่ในภาวะที่อันตรายมาก ซึ่งน่าจะต้องผ่าตัดคลอดฉุกเฉิน

ก่อนหน้านั้น ก็มีคนไข้ท้อง 2 คนที่ข้าพเจ้าตัดสินใจให้คลอดแบบฉุกเฉิน ชื่อคุณดำรงและคุณสมพิศ  กรณีของคนไข้ท้องทั้งสองและของคุณนวพรล้วนมีความน่าสนใจอย่างมาก ชวนให้ข้าพเจ้าคิดไปต่างๆนานา แต่สุดท้าย ก็พอจะสรุปเป็นหัวข้อธรรมะว่า “การเกิดนั้นเป็นทุกข์”  

สำหรับกรณีของคุณดำรงนั้น ถือว่า ตื่นเต้นและน่ากลัวมากทีเดียว  วันนั้น เป็นวันจันทร์และเป็นวันหยุดราชการ ข้าพเจ้ามาเข้าเวรประจำการที่โรงพยาบาลตำรวจตอนเช้า แต่มีเหตุให้ต้องออกไปข้างนอก 

เวลา 9 นาฬิกา 30 นาที นักศึกษาแพทย์ฝึกหัดได้โทรมารายงานว่า ‘มีคนไข้รายหนึ่ง ชื่อ คุณดำรง อายุ 28 ปี มีปัญหา คือ หัวใจเด็กเต้นผิดปกติอย่างเลวร้าย 2 ครั้ง (Late Deceleration) คุณดำรงตั้งครรภ์เป็นครั้งที่ 2 อายุครรภ์ 38 สัปดาห์ ปากมดลูกเปิด 3 เซนติเมตร ความบาง 75% ตอนนี้ มดลูกมีการแข็งตัวทุกๆ 3 นาที’ ข้าพเจ้าได้ขอให้นักศึกษาแพทย์ฝึกหัดคนนั้นเจาะถุงน้ำคร่ำให้กับคุณดำรง เพื่อตรวจสภาพของทารก โดยดูจากสีของน้ำคร่ำ จากนั้น ข้าพเจ้าก็รีบขับรถกลับมาดูคนไข้รายนี้ทันที เพราะคิดว่า น่าจะต้องมีการตัดสินใจทำอะไรซักอย่าง เวลาผ่านไปประมาณ 15 นาที นักศึกษาแพทย์ฝึกหัดคนเดิมได้โทรศัพท์มาบอกอีกครั้งว่า ‘เจาะได้น้ำคร่ำสีเขียว (moderate meconium)’ ข้าพเจ้าจึงสั่งการให้ผ่าตัดฉุกเฉิน ระหว่างนั้น พยาบาลห้องคลอดได้โทรศัพท์มาบอกอีก 2 ครั้งว่า ‘เสียงหัวใจของทารกเต้นค่อนข้างช้าอย่างน่ากลัวและกินเวลาครั้งหนึ่งค่อนข้างนาน’ ข้าพเจ้ารู้เลยว่า ‘เวลาทุกวินาทีมีค่ายิ่งกว่าทอง ซึ่งเราต้องรีบเก็บเกี่ยว ก่อนที่ความหายนะจะเกิดขึ้น’ ข้าพเจ้าขับรถด้วยความเร็วสูงและสวดคาถา ‘ชินนะบัญชร’ ไปด้วย  ในใจคิด ‘ขอให้ทารกในครรภ์ของคนไข้รอดชีวิต’ โชคดี ที่คราวนั้นไม่เจอกับสภาพรถติด ข้าพเจ้าจึงใช้เวลาเพียงครึ่งชั่วโมง ก็สามารถมาถึงห้องผ่าตัดและเข้าทำการผ่าตัดทันที เพราะทุกสิ่งทุกอย่างอยู่ในสภาพเตรียมพร้อมอยู่แล้ว ลูกคุณดำรงคลอดหลังจากลงมีดเพียงแค่ 5 นาที ซึ่งเด็กออกมาในลักษณะ ตัวอ่อนปวกเปียก หายใจไม่ค่อยดี ข้าพเจ้ารีบส่งลูกคุณดำรงให้กับหมอเด็กทันที โชคดีเหลือเกิน ภายในเวลา 1 นาที ทารกก็กลับมามีสภาพที่ดีขึ้นอย่างชัดเจน โดยมีคะแนนศักยภาพแรกเกิด 9 ใน 10  และคะแนนเต็ม 10 เมื่อเวลาผ่านไป 5 นาที ดังนั้น ข้าพเจ้าจึงว่า “การเกิดนั้นเป็นทุกข์”

สำหรับกรณีของคุณสมพิศ เป็นเรื่องของภาวะรกเกาะต่ำ คุณสมพิศอายุ 32 ปี ตั้งครรภ์แรก ฝากครรภ์ที่ศูนย์อนามัยใกล้บ้านตั้งแต่อายุครรภ์ 8 สัปดาห์ และมาฝากครรภ์ต่อที่โรงพยาบาลตำรวจตอนอายุครรภ์ 21 สัปดาห์ ระหว่างฝากครรภ์ ไม่พบว่ามีปัญหาใดๆ จวบจนเธอตั้งครรภ์ได้ 34 สัปดาห์ เธอก็มาโรงพยาบาลด้วยเรื่องมีเลือดสดๆจำนวนหนึ่งออกจากช่องคลอด ข้าพเจ้าได้ตรวจอัลตราซาวนด์ผ่านทางหน้าท้อง ก็พบว่า คุณสมพิศมีรกเกาะต่ำ(placenta previa totalis) นอกจากนั้น ยังมีมดลูกแข็งตัวร่วมด้วย ซึ่งข้าพเจ้าสามารถยับยั้งการเจ็บครรภ์ได้เป็นเวลา 7 วันด้วยการให้ยาคลายกล้ามเนื้อมดลูกผ่านทางเครื่องหยดน้ำเกลืออัตโนมัติ 

ก่อนหน้าวันผ่าตัดคลอด 1 วัน ปรากฏว่า เครื่องหยดน้ำเกลืออัตโนมัติมีปัญหาหยุดทำงานเนื่องจากปลั๊กเสียบเคลื่อนจนไฟฟ้าไม่เข้า พยาบาลก็ไม่ได้สังเกต ทำให้คุณสมพิศกลับมาเจ็บครรภ์อีกเป็นเวลานานถึง 2 ชั่วโมง โชคดี ที่ยังสามารถยับยั้งการแข็งตัวของมดลูกได้อีกครั้ง แต่พอวันถัดมา มดลูกคุณสมพิศก็กลับแข็งตัวขึ้นมาใหม่ ถึงแม้จะไม่รุนแรง แต่ถือว่า ไม่เหมาะที่ยับยั้งอีกต่อไป เพราะลูกคุณสมพิศมีขนาดโตพอสมควร โดยคาดคะเนน้ำหนักได้ประมาณ 2000 กรัม

การผ่าตัดคลอดครั้งนั้น แม้จะเป็นการฉุกเฉิน แต่ก็ได้มีการเตรียมการไว้ก่อน โดยให้คุณสมพิศงดน้ำ งดอาหาร ระหว่างมื้อ และได้รับยาเร่งการพัฒนาปอดทารกในครรภ์(steroid) ตอนนั้น ข้าพเจ้าคิดว่า การผ่าตัดคลอดคงไม่น่าจะมีปัญหาภาวะแทรกซ้อนเนื่องจากมีประสบการณ์เรื่องนี้มากพอสมควร ดังนั้นจึงไม่ได้ตรวจอัลตราซาวนด์ซ้ำอีกครั้งเพื่อดูตำแหน่งของรกให้ชัดเจน อันจะเป็นประโยชน์ในการวางแผนผ่าตัด ซึ่งเป็นความคิดที่ผิดถนัด 

พอลงมีดกรีดผ่านมดลูกส่วนล่าง(lower uterine segment) ก็ต้องพบกับความยุ่งยากทันที เพราะมีส่วนรกมาบังทางเข้า ข้าพเจ้าค่อยๆเลื่อนตำแหน่งเจาะผ่านรกโดยพยายามใช้มือคลำหาส่วนของรกที่บางที่สุด เพื่อจะทะลวงและเอาเด็กออกมาทางนั้น แต่ก็กระทำด้วยความยากลำบาก เนื่องจากรกมีการลอกตัวบางส่วน โชคดี ที่ข้าพเจ้าใช้มือเลาะส่วนของรกขึ้นไปทางด้านบนและเจอถุงน้ำคร่ำ พอเจาะถุงน้ำคร่ำได้ ปรากฏว่า รกส่วนที่เกาะพื้นมดลูกด้านล่าง(posterior)กินพื้นที่ค่อนข้างมาก ขัดขวางทางออกของทารก ประกอบกับทารกอยู่ในท่าขวางและเอาส่วนหลังขึ้น ข้าพเจ้าจึงไม่สามารถทำคลอดทารกได้ ตอนนั้น ข้าพเจ้าใจเต้นระทึกอย่างรุนแรง พยายามพูดกับนักศึกษาแพทย์ผู้ช่วยว่า ‘เราต้องใจเย็นๆ ไม่เช่นนั้น แขนเด็กจะหัก’ ข้าพเจ้าค่อยๆจับมือเด็กข้างหนึ่งจับยัดเข้าไปอย่างนุ่มนวลถึง 2 ครั้ง 2 ครา เพราะมือข้างนั้นโผล่นำออกมาจากแผลผ่าตัด ทำให้ไม่สามารถจับขาเด็กได้ เนื่องจากช่องแผลผ่าตัดแคบเกินไป วิธีการแก้ไข คือ ต้องใช้กรรไกรตัดเปิดแผลเพิ่มในลักษณะ inverted T ที่บริเวณกึ่งกลางแผลเดิมจากล่างขึ้นบนจนมีพื้นที่พอ จากนั้น ข้าพเจ้าก็พยายามควานหาขาของเด็ก ข้าพเจ้าใช้เวลาอยู่นานพอสมควร พร้อมๆกันนั้น ในใจก็นึกถึงคาถา‘ชินนะบัญชร’  ข้าพเจ้าภาวนาขอให้จับขาของลูกคุณสมพิศได้ ในที่สุด..ข้าพเจ้าก็สามารถจับขาลูกคุณสมพิศได้และทำคลอดอย่างช้าๆด้วยความระมัดระวังแบบการทำคลอดท่าก้น พอเด็กคลอดออกมา ข้าพเจ้ารีบตัดสายสะดือและส่งให้หมอเด็กทันที ตอนนั้น ข้าพเจ้าสังเกตว่า ‘รกมีการลอกตัวจากมดลูกเกือบหมดแล้ว’ ช้าไปอีกนิดเดียว ลูกคุณสมพิศต้องตายแน่! ...   นี่แหละ..ที่ว่า “การเกิดนั้นเป็นทุกข์” 

ย้อนกลับมากรณีของคุณนวพร  เมื่อข้าพเจ้าพบเธอในห้องคลอดตอนประมาณ 2 ทุ่ม  ข้าพเจ้าก็ต้องตกใจเพราะคุณนวพรตัวบวมมาก เธอมีสีหน้าไม่สู้ดี ด้วยรู้ว่า เธอจะต้องถูกผ่าตัดคลอดแบบฉุกเฉินอย่างแน่นอน ตอนนั้น คุณนวพรได้รับยาลดความดันโลหิตชนิดให้ผลเร็วไปแล้ว แต่ผลของยาย่อมอยู่ได้ไม่นาน ข้าพเจ้าได้อธิบายให้เธอและญาติๆฟังว่า การรักษาโรคนี้มี 3 ข้อ คือ 1.ลดความดันโลหิต 2. ป้องกันชัก 3. ทำให้การตั้งครรภ์สิ้นสุดลง สำหรับการป้องกันชัก ข้าพเจ้าได้ฉีดยาแมกนีเซี่ยมตามขนาดที่กำหนดให้เช่นกัน ส่วนการทำให้ครรภ์สิ้นสุดลง นั้นหมายถึง ‘จะต้องผ่าตัดคลอดให้เร็วที่สุดเท่าที่จะทำได้’ เพื่อให้ลูกเกิดรอดและแม่ปลอดภัย จริงๆแล้ว ข้าพเจ้าไม่แน่ใจเลยว่า จะได้ผลตามที่หวัง จึงต้องมีการวางแผนสำรองไว้ ด้วยการให้ยาเร่งการพัฒนาปอดทารกและปรึกษาอายุรแพทย์ให้ช่วยมาดูแลเรื่องความดันโลหิตของคนไข้  ขณะเดียวกันก็ตามหากุมารแพทย์ที่เชี่ยวชาญอย่างยิ่งเรื่องทารกน้ำหนักน้อย ซึ่งเผอิญ ขณะนั้นท่านไม่ว่าง แต่จะว่างในวันถัดไปช่วงตอนเย็น ข้าพเจ้าไม่มีทางเลือก ต้องนอนเฝ้าคุณนวพรทั้งคืน เพราะหากมีปัญหาเรื่องความดันโลหิตควบคุมไม่ได้ ก็จะผ่าตัดให้ทันทีโดยไม่คำนึงถึงตัวทารก ซึ่งเรื่องราวต่างๆเหล่านี้ ข้าพเจ้าได้อธิบายให้คุณนวพรและสามี รวมทั้งญาติๆฟังอย่างแจ่มแจ้ง เพราะ ‘แม่ย่อมสำคัญกว่าลูกเสมอในสภาพการณ์เช่นนี้’ 

เวลาผ่านไปอย่างช้าๆ ตอนนั้น คุณนวพรขอร้องให้เอาสายสวนปัสสาวะที่ใส่ไว้ออก เพราะมันทำความรำคาญให้อย่างมากจนไม่สามารถนอนหลับได้ ถ้าเป็นสถานพยาบาลอื่นที่เคร่งครัด คุณหมอคงไม่ยอมเพราะมันช่วยบอกถึงอันตรายของยากันชักได้ แต่ข้าพเจ้ารู้สึกเห็นใจ ประกอบกับคนไข้อยู่ในการดูแลอย่างใกล้ชิด  ดังนั้น คุณนวพรจึงได้รับการยกเว้นในเรื่องนี้   

วันรุ่งขึ้น เวลาประมาณ 17 นาฬิกา ข้าพเจ้าได้ทำการผ่าตัดคลอดให้กับคุณนวพร ซึ่งทารกที่คลอดออกมา มีน้ำหนักเพียง 1450 กรัม พอๆกับที่คาดคะเน (1500 กรัม) เป็นเพศหญิง กุมารแพทย์ได้ช่วยเหลืออย่างดี โดยไม่ต้องใส่ท่อช่วยหายใจ อย่างไรก็ตาม ทารกน้อยจะต้องได้รับการดูแลเป็นพิเศษอยู่อีกนานนับเดือนกว่าจะสามารถได้รับอนุญาตให้กลับบ้านได้ 

เหตุการณ์ในการตัดสินใจผ่าตัดให้คุณนวพรนั้นเป็นเรื่องที่ยุ่งยากลำบากใจสำหรับข้าพเจ้า เพราะไม่แน่ใจว่า ผลจะออกมาเลวร้ายหรือไม่ แต่จากประสบการณ์ ก็เชื่อว่า น่าจะออกมาค่อนข้างดี  อย่างไรก็ตาม ไม่มีใครสามารถหยั่งรู้อนาคตได้ ทารกอาจไม่รอดชีวิต หรือมีสิ่งที่ไม่คาดคิดเกิดขึ้น 


ใครเลยจะเข้าใจการตัดสินใจของแพทย์ที่ให้การรักษาคนไข้ที่ตกอยู่ในสภาพที่อันตรายมากๆอย่างนี้  และแพทย์ทุกคนยังคงต้องตัดสินใจในลักษณะเช่นนี้ต่อไปทุกเมื่อเชื่อวัน 

ทุกสิ่งทุกอย่างได้ผ่านไปแล้ว เมื่อมองย้อนกลับไป จะพบว่า การผ่าตัดคลอดให้คุณดำรงนั้นต้องทำทันที ช้าเพียงเล็กน้อย ทารกเสียชีวิต สำหรับกรณีของคุณสมพิศ แม้จะเป็นภาวะรีบด่วน แต่เมื่อแก้ปัญหาในเบื้องต้นได้ ก็สามารถรอต่อไปได้นานหลายวัน สำหรับกรณีของคุณนวพร เรารอได้เพียงระยะเวลาหนึ่งตามความจำเป็น แต่ก็ไม่นานนัก ซึ่งทั้งหมดที่กล่าวมานี้ เราต้องยืดหยุ่นตามสถานการณ์

ช่วงเวลา 1 เดือนที่ผ่านมา  ข้าพเจ้ามีจิตใจเศร้าหมองมากจากเหตุการณ์ที่เป็นกรรมเก่า พอได้มีโอกาสเข้าวัดปฏิบัติธรรม จนความศรัทธาหยั่งรากลงลึกอย่างมั่นคงแล้ว ข้าพเจ้ารู้สึกมีจิตใจผ่องใสขึ้นมาก จนแปลกใจว่า ‘ทำไมข้าพเจ้าและผู้คนจำนวนมากจึงได้แต่เฝ้ามองแต่ไม่เคยเข้าวัดปฏิบัติธรรมอย่างจริงจัง ทั้งๆที่สิ่งดีวิเศษเช่นนี้อยู่ใกล้ตัวเราเพียงแค่เอื้อม...’ ดั่งบทกลอน “มีทุกข์ พบธรรม” ที่ข้าพเจ้าเขียนขึ้นเมื่อไม่กี่วันที่ผ่านมา

           ตัณหา  กาเม การเสสรวล              สิ่งยั่วยวน   ชวนเสน่ห์  ดูเก๋ไก๋

ให้มนุษย์  ยึดติด  ชิดกับใจ   อย่างหลงใหล  ไม่แจ้ง   ในความจริง

           พระท่านว่า ความทุกข์ มีหลายหลาก ล้วนดับยาก  จากเหตุ แห่งทุกสิ่ง

อวิชชา   นำมาซึ่ง การพึ่งพิง   อันดียิ่ง ของกองทุกข์  ขลุกกับใจ

           ความเกิด  ความตาย และความแก่               ความพ่ายแพ้   พลัดพราก จากคนใกล้    

ความโศกเศร้า   รำพัน  ด้วยอาลัย     ย่อมทำให้  ไม่เป็นสุข  ทุกคืนวัน

           ทุกข์ของเรา  บ้างก็เบา  บ้างก็หนัก  บ้างก็รัก    บ้างก็ชัง   ยังเฝ้าฝัน

บ้างก็ง่าย    บ้างก็ยาก   สารพัน                      ใจสะบั้น   หวั่นไหว  ในอารมณ์

           ทุกปัญหา ย่อมมี  ทางแก้ไข  อุปสรรค  ปานใด  ให้ขื่นขม

เปรียบขุนเขา มากมาย  สุดสายลม                            ไม่เกินคม ปัญญา  ฟ้าประทาน

           อันปัญญา ไหนเล่า   เท่าธรรมะ  ที่พุทธะ พระองค์ ทรงเรียกขาน

ว่านั่นคือ  ศาสดา  ตลอดกาล      นับแต่หลัง   ปรินิพพาน พ้นผ่านมา

            อริยสัจ  ปัจจัย  ให้ดับทุกข์   ชี้ทางสุข  ปลุกจิต  คิดค้นหา

ถึงตัวเหตุ    สมุทัย  ไขปัญญา   นิโรธ มรรค จักพา  ฝ่าผองภัย

            อย่ายึดติด  อนิจจัง  ความไม่เที่ยง    ทุกสิ่งเพียง  ตั้งอยู่  ชั่วครู่ใหญ่

เมื่อมีเกิด  ก็มีดับ ลับจากไป   ของอันใด  ไม่ดำรง  คงถาวร

           สติ  หิริ  โอตตัปปะ     ถือเป็นข้อ ธรรมะ คำพระสอน

ช่วยปกป้อง  คุ้มครอง  จากนิวรณ์           เหมือนละคร ตอนจบ พบสิ่งดี

           อนุโมทนา  แล สาธุ   ขอทุกคน  บรรลุ  ความสุขี

จิตสว่าง  ห่างไกล   อเวจี    สำเร็จมี มรรคผล จนนิพพาน.

                                 &&&&&&&&&&&&&&&&&&&

การตั้งครรภ์ของสตรีตัวเตี้ย

 การตั้งครรภ์ของสตรีตัวเตี้ย

หญิงไทย แม้จะมีใบหน้าท่าทางที่น่ารัก  น่าคบหา แต่ทว่า มีหญิงจำนวนไม่น้อยเลย ที่รูปร่างเล็กหรือต่ำเตี้ย นี่เอง ทำให้เป็นข้อเสียเปรียบในการคลอด เพราะหญิงตัวเตี้ย มักมีอุ้งเชิงกรานที่เล็กและแคบ  ดังนั้น ‘การคลอดของสตรีตัวเตี้ย’ จึงทำให้สูติแพทย์ส่วนใหญ่ไม่ค่อยสบายใจว่า ควรจะทำอย่างไร? เพราะไม่มีหลักเกณฑ์ที่แน่นอน 

นิยามคำว่า‘ตัวเตี้ย’ของผู้หญิงหมายความว่าอย่างไร???? ในหลักสากลที่ถือกัน ได้ให้คำจำกัดความของสตรีตัวเตี้ยในคนท้องว่า ‘ความสูงของหญิงต่ำกว่า 155 เซนติเมตร’ Sheiner Eและคณะได้ทำการวิจัยในหัวข้อ Short stature--an independent risk factor for Cesarean delivery. (2005) [ แปลว่า “ตัวเตี้ย: ปัจจัยเสี่ยงต่อการผ่าตัดคลอด”] พบว่า อัตราการผ่าตัดคลอดในสตรีตัวเตี้ยนั้นมากกว่าสตรีที่มีความสูงกว่า 155 เซนติเมตรอย่างชัดเจน (21.3% และ 11.9%) รวมทั้งภาวะแทรกซ้อนต่างๆด้วยเช่น ภาวะน้ำเดินก่อนกำหนด ทารกมีภาวะแคระแกรนในครรภ์  

สำหรับข้าพเจ้าแล้ว สิ่งที่ชาวต่างประเทศศึกษาวิจัย เราไม่จำเป็นต้องเชื่อถือไปทั้งหมด เราต้องดูตามความเหมาะสม เพราะหญิงไทยส่วนใหญ่ไม่ค่อยสูง และลูกของคนไทยก็มีขนาดตัวไม่ใหญ่ ซึ่ง..คำจำกัดความของ ‘ตัวเตี้ย’ในคนท้องหญิงไทยนั้น ก็ไม่เคยมีการกำหนดว่า คือ มีส่วนสูงแค่ไหน อีกทั้งไม่เคยมีใครศึกษาวิจัยเรื่อง ‘หญิงไทยตัวเตี้ย กับการคลอด’ อย่างจริงจัง  จากประสบการณ์ของข้าพเจ้า พบว่า หญิงไทยที่มีความสูงต่ำกว่า 145 เซนติเมตร มักมีปัญหาเรื่องการคลอดบุตร ข้าพเจ้าเองอยากให้มีการศึกษาเรื่องนี้โดยละเอียด เพราะ หญิงไทยที่ตัวเตี้ยมักถูกปล่อยปละละเลยให้คลอดเองทางช่องคลอดมานานแล้ว ซึ่งหญิงไทยเหล่านี้จะได้รับการผ่าตัดคลอดให้ ก็ต่อเมื่อคลอดตามธรรมชาติไม่ได้จริงๆหลังจากลองปล่อยให้คลอดเองสักระยะหนึ่ง แต่กว่าจะถึงตอนนั้น ถึงจะผ่าตัดคลอดเอาเด็กออกมาทางหน้าท้อง เด็กก็อาจมีร่างกายบอบช้ำหรือสมองได้รับการกระทบกระเทือน  ก่อให้เกิดผลเสียหายในอนาคตได้ เช่น เรียนหนังสือไม่เก่ง หรือโง่ไปเลย สำหรับข้าพเจ้าแล้ว ข้าพเจ้ามักจะไม่รอให้คุณแม่ตัวเตี้ยที่ครรภ์ครบกำหนดเจ็บครรภ์ และคลอดโดยวิธีธรรมชาติเลย ยกเว้นบางกรณีที่จำเป็น นอกนั้นแล้ว ข้าพเจ้าจะผ่าตัดคลอดให้ทันทีที่เข้ารับหน้าที่รับผิดชอบคนท้องตัวเตี้ยในห้องคลอด ข้าพเจ้ามีตัวอย่างของคนท้องตัวเตี้ย 3 - 4 รายที่อยากจะนำมาเล่า ซึ่งคงพอจะทำให้ท่านเข้าใจได้พอสังเขป 

คนไข้รายแรกที่อยากจะเล่า ชื่อ คุณธนพร อายุ 27 ปี มีส่วนสูง 143.5 เซนติเมตร ตั้งครรภ์นี้เป็นครั้งที่ 3 ครรภ์แรกคลอดเองเมื่อ 7 ปีก่อน ทารกมีน้ำหนักแรกเกิด 2800 กรัม ปัจจุบันแข็งแรงดี ต่อมาได้แต่งงานใหม่และตั้งครรภ์ที่ 2 แต่เธอได้ไปทำแท้งตอนอายุครรภ์ 2 เดือนเมื่อ 3 ปีก่อน สำหรับครรภ์นี้ เธอมาฝากครรภ์ตั้งแต่อายุครรภ์ได้ 12 สัปดาห์ และฝากครรภ์มาทั้งหมด 15 ครั้ง จนกระทั่งอายุครรภ์ได้ 39 สัปดาห์ ก็เจ็บครรภ์มานอนโรงพยาบาลตำรวจ คุณธนพรได้เข้าสู่ห้องคลอดตอน 2 ทุ่ม ปากมดลูกเปิด 3 เซนติเมตร ความบาง100% มดลูกมีการแข็งตัวทุก 5 นาที ต่อมา เวลาประมาณ 5 ทุ่มเศษ ปากมดลูกเปิด 9 เซนติเมตรความบาง 100% แต่ส่วนนำยังอยู่ค่อนข้างสูงขึ้นไปในอุ้งเชิงกราน (station 0)   แม้ปากมดลูกจะเปิดเร็วและการแข็งตัวของมดลูกจะดี แต่ส่วนหัวของเด็กกลับไม่ค่อยลงต่ำมาที่ปากช่องคลอด ข้าพเจ้าประเมินน้ำหนักเด็กว่า น่าจะประมาณ 3300 - 3500 กรัม ซึ่งถือว่า ตัวใหญ่เมื่อเทียบกับตัวแม่ ดังนั้นจึงต้องตัดสินใจผ่าตัดคลอดให้แบบฉุกเฉินในข้อบ่งชี้ คือ อุ้งเชิงกรานแคบ (Cephalo-pelvic disproportion) การผ่าตัดก็ไม่ยุ่งยากอะไร ทารกคลอดเมื่อเวลาเที่ยงคืนครึ่ง เป็นทารกเพศหญิง มีน้ำหนักแรกคลอด 3290 กรัม แข็งแรงดี 

คนไข้รายที่ 2 ชื่อคุณน้ำผึ้ง   อายุ 21 ปี ตั้งครรภ์แรก ฝากครรภ์ทั้งหมด 6 ครั้ง จนกระทั่งมีอายุครรภ์ 37 สัปดาห์ ก็เจ็บครรภ์มาโรงพยาบาลตำรวจตอน 6 โมงเย็น  คุณน้ำผึ้งมีส่วนสูง 145 เซนติเมตร ตอนที่มาถึงห้องคลอด ปากมดลูกเปิด 3 เซนติเมตร ความบาง 80% มดลูกแข็งตัวทุกๆ 3 นาที เวลาตีหนึ่งครึ่ง ปากมดลูกยังคงเปิดเท่าเดิม แต่ความบางเพิ่มเป็น 100% 

เวลา 3 นาฬิกาของเช้าวันนั้น ปากมดลูกเปิด 5 เซนติเมตร ความบาง 100% พอดีข้าพเจ้ามีจำเป็นต้องผ่าตัดผู้ป่วยท้องนอกมดลูกรายหนึ่งเป็นการฉุกเฉินในช่วงเวลานั้น ข้าพเจ้าจึงได้สอบถามไปยังห้องคลอดว่า มีคนไข้รายไหนบ้างที่มีปัญหาและอาจต้องผ่าตัด พยาบาลห้องคลอดบอกว่า   ‘กรณีของคุณน้ำผึ้งน่าจะมีปัญหา เพราะคนไข้ตัวเตี้ย’ ตอนนั้นส่วนนำยังไม่ลงมาในช่องคลอด (Station 0) ข้าพเจ้าไม่รอช้า จึงสั่งการผ่าตัดคลอดให้กับคุณน้ำผึ้งต่อจากกรณีท้องนอกมดลูก เพราะลักษณะตัวเตี้ยเช่นนี้ มีแนวโน้มที่จะถูกผ่าตัดคลอดค่อนข้างมาก ทารกที่ได้เป็นเพศชาย มีน้ำหนักแรกคลอด 2720 กรัม แข็งแรงดี         

คนไข้รายที่ 3 ชื่อ คุณสมคิด อายุ 22 ปี มีส่วนสูง 145.6 เมตร ตั้งครรภ์นี้เป็นครรภ์แรก ฝากครรภ์ตั้งแต่อายุครรภ์ได้ 2 เดือนและฝากครรภ์ตามนัดมาตลอดจำนวน 10 ครั้ง จนกระทั่งอายุครรภ์ได้ 39 สัปดาห์ ก็เจ็บครรภ์มาโรงพยาบาล คนไข้มาถึงห้องคลอดตอน 7 โมงเช้า มดลูกแข็งตัวทุก 3 นาที  เวลาประมาณ 9  นาฬิกา ปากมดลูกเปิด 7 เซนติเมตร ความบาง 100% เมื่อเจาะถุงน้ำคร่ำ ปรากฏว่า น้ำคร่ำมีเขียว (meconium) ข้าพเจ้าไม่อยากรอเพราะถ้าคลอดยาก คงต้องใช้เวลานานหลายชั่วโมงกว่าจะคลอด  เด็กอาจมีปัญหาทางสมอง จึงได้ตัดสินใจผ่าตัดคลอดให้ ทารกเป็นเพศ ชาย น้ำหนักแรกคลอด 3140 กรัม แข็งแรงดี

ผู้หญิงไทยจำนวนไม่น้อยเลยที่มีลักษณะตัวเตี้ย คือ มีความสูงน้อยกว่า 145 เซนติเมตร ซึ่งมีข้อเสีย คือ อุ้งเชิงกรานแคบ ทำให้มักเกิดปัญหาเวลาคลอดเองตามธรรมชาติ ซึ่งมีโอกาสได้รับการผ่าตัดคลอดกว่า 50% ด้วยข้อบ่งชี้ที่ว่า ‘ศีรษะกับอุ้งเชิงกรานไม่เป็นสัดส่วนกัน’  ส่วนที่คลอดเองตามธรรมชาติได้ ก็มักคลอดลำบาก และมีปัญหาระหว่างคลอด เช่น ส่วนหัวของทารกค้างอยู่ในช่องคลอดนานมากในช่วงที่ปากมดลูกเปิดหมด (Prolonged second stage) ซึ่งบางรายจำเป็นต้องใช้เครื่องดูด (vacuum extraction) หรือคีม (Forceps) ช่วยดึงคลอด ทำให้เกิดภาวะแทรกซ้อนต่างๆ   จากกรณีข้างต้นทั้ง 3 กรณี  ข้าพเจ้าขอวิเคราะห์ดังนี้ คือ

กรณีรายคุณธนพร คนไข้มีส่วนสูง 143.5 เซนติเมตร  เคยคลอดบุตรเองมาก่อนโดยทารกมีน้ำหนักแรกเกิด 2800 กรัม การลองปล่อยให้คลอดเอง ก็ย่อมสามรถทำได้ แต่ต้องประเมินว่า ทารกน่าจะมีขนาดพอๆกับท้องที่แล้ว แต่รายนี้เด็กใหญ่กว่าขนาดในท้องที่แล้ว จึงมีแนวโน้มที่จะคลอดเองไม่ได้ 

กรณีรายคุณน้ำผึ้ง  คนไข้มีส่วนสูง 145 เซนติเมตร การดำเนินการคลอดยังคงเป็นไปตามปกติ ไม่มีปัญหาใดๆ ข้าพเจ้าใช้วิจารณญาณส่วนตัวตัดสินใจผ่าตัดคลอดให้ เพราะคิดว่า เธออาจคลอดลำบากและมีปัญหาการคลอด อย่างไรก็ตาม ลูกคุณน้ำผึ้ง มีน้ำหนักเพียง 2720 กรัม เธออาจจะสามารถคลอดเองทางช่องคลอดได้ แต่ข้าพเจ้าไม่ได้ให้โอกาสเธอ เพราะถือเอารูปร่างและส่วนสูงของแม่เป็นเกณฑ์ในการตัดสินใจ

กรณีรายคุณสมคิด  ทารกอยู่สภาพเริ่มขาดก๊าซออกซิเจนเพราะถ่ายขี้เทาออกมาปะปนในน้ำคร่ำ  แม้ปากมดลูกจะเปิดถึง 9 เซนติเมตรแล้ว แต่ระยะเวลาที่จะคลอดบุตรออกมาภายนอกยังไม่แน่นอน บางทีอาจจะเป็น1- 2 ชั่วโมง หรืออาจนานถึง 5 ชั่วโมงหากพยาบาลไม่กล้าตามข้าพเจ้าโดยรอให้ครบหลักเกณฑ์ คือ ปากมดลูกเปิดหมด แล้วทารกไม่คลอดประมาณ 2 ชั่วโมง ซึ่งเมื่อถึงตอนนั้น ทารกอาจจะอยู่ในสภาพที่ย่ำแย่มาก สมองขาดก๊าซออกซิเจนนาน เมื่อเติบโตอาจเป็นคนที่ไม่สมประกอบ


เมื่อวาน มีการผ่าตัดคลอดบุตรให้สตรีตัวเตี้ยรายหนึ่ง ชื่อคุณรัชนี อายุ 32 ปี มีส่วนสูง 145 เซนติเมตร ตั้งครรภ์ที่ 4  สำหรับครรภ์แรก เธอคลอดเองเมื่อ 14 ปีก่อน ได้บุตรสาว ซึ่งมีน้ำหนักแรกคลอด 3000 กรัม ครรภ์ที่ 2 เมื่อ 12 ปีก่อน เธอคลอดเองเช่นกัน ได้บุตรชาย น้ำหนักแรกคลอด 3500 กรัม ครรภ์ที่ 3 คุณรัชนีแท้งบุตร เมื่อปีที่แล้ว โดยไม่ได้รับการขูดมดลูก สำหรับครรภ์นี้ คุณรัชนีตั้งครรภ์กับสามีใหม่ เธอฝากครรภ์ตั้งแต่อายุครรภ์เพียง 10 สัปดาห์ ฝากครรภ์ตามนัดทุกครั้ง 14 ครั้ง จนอายุครรภ์ได้ 41 สัปดาห์ ก็มีปัญหาทารกหัวใจเต้นผิดปกติระหว่างเข้ารับการทดสอบความแข็งแรงของทารกในครรภ์(non-stress test) รายนี้น่าสนใจตรงที่ คุณรัชนีคลอดบุตรเองได้ในครรภ์แรกและครรภ์ที่สอง ทารกมีน้ำหนักแรกคลอดถึง 3000 และ 3500 กรัมตามลำดับ ซึ่งมีขนาดใหญ่พอสมควร อย่างไรก็ตาม ครรภ์นี้ก็สมควรได้รับการผ่าตัดคลอด เนื่องจากอายุครรภ์เกินกำหนด และหัวใจทารกเต้นผิดปกติ 

สรุปแล้ว คนท้องสตรีตัวเตี้ย (มีความสูงต่ำกว่า 145 เซนติเมตร) ที่ตั้งครรภ์ครบกำหนดนั้น มีแนวโน้มที่จะเข้ารับการผ่าตัดคลอดสูงมาก แต่หากต้องการพิจารณาอย่างรอบคอบ ก็ขอให้ดูปัจจัยดังต่อไปนี้ เป็นข้อตัดสินใจผ่าตัดคลอด 1.ส่วนหัวเด็กไม่เข้าสู่อุ้งเชิงกราน โดยการใช้มือคลำหน้าท้องที่บริเวณหัวเหน่า จะพบว่า หัวเด็กลอยอยู่เหนืออุ้งเชิงกราน 2. อายุครรภ์เกินกำหนด 3. การดำเนินการคลอดไม่เป็นไปตามปกติหรือเนิ่นนานมาก 4. ทารกในครรภ์ขาดก๊าซออกซิเจนโดยดูจากการเต้นของหัวใจ หรือน้ำคร่ำเป็นสีเขียว 5. เป็นครรภ์แรกหรือเป็นเสมือนครรภ์แรก คือ ครรภ์ก่อนที่คลอดเองตามธรรมชาติห่างจากครรภ์ปัจจุบันเกินกว่า 10 ปี   6. น้ำหนักทารกในครรภ์โดยประมาณ เกินกว่า 3000 กรัม 

สตรีตัวเตี้ยตั้งครรภ์ ไม่ใช่ความผิด เธอมีสิทธิทุกอย่างเหมือนกับคนท้องทั่วไป เพียงแต่เราไม่ควรยึดถือกฎเกณฑ์มากนักในการตัดสินใจผ่าตัดคลอดบุตรให้ เพราะความผิดพลาดจากการคลอดเองโดยธรรมชาติ ก็คือ ความบอบช้ำทางร่างกายและสมองของทารกน้อย  คงไม่มีใครอยากมีลูกที่พิการทางร่างกายหรือสมอง  แน่นอน!!! พ่อแม่ทุกคน ยอมอยากจะเล่นหัวกับลูกที่มีสมองที่แจ่มใส จิตใจที่เบิกบาน ดังนั้น ถ้าคุณเป็นคนท้องที่ตัวเตี้ย ก็จงอย่าเสี่ยงกับการคลอดบุตรเองตามธรรมชาติ โดยไม่ได้รับการดูแลเอาใจใส่ที่ดีพอ ........

                 &&&&&&&&&&&&&&&&&&&&&&&&&&&&&&&&&&&&&&&& 

คลอดก่อนกำหนด

 คลอดก่อนกำหนด
สิ่งใดๆที่เกิดขึ้นก่อนเวลาอันควร ส่วนใหญ่ไม่ใช่เรื่องดี  บางอย่างแก้ไขไม่ได้เลย บางอย่างพอแก้ไขได้ ซึ่งคงต้องพยายามศึกษาหาวิธีลดความเสียหายเผื่อไว้กรณีที่อาจจะเกิดซ้ำอีกในวันข้างหน้า สำหรับการคลอดก่อนกำหนด เราก็มีหนทางหรือวิธีแก้ไขอยู่บ้าง เพื่อปกป้องเด็กที่จะเกิดมา ให้สามารถอยู่รอดได้ ทั้งนี้ทั้งนั้น คงต้องขึ้นอยู่กับวาสนาของทารกน้อยด้วย

ในประเทศจีน มีนักกีฬาหญิงยิมนาสติกคนหนึ่ง ชื่อ ชางหลิง เธอเล่นกีฬาตั้งแต่อายุ 5 ขวบ เธอสามารถคว้าเหรียญทองถึง 5 เหรียญในประเทศ และอีก 1 เหรียญจากกีฬาโอลิมปิก ในขณะที่มีอายุเพียง 13 ปี เธอประสบความสำเร็จเร็วเกินไปก่อนวัยอันสมควร ทำให้ต้องตระเวนแข่งขันบ่อยๆ ในที่สุด เธอก็ต้องจบชีวิตการเป็นนักกีฬาหลังจากประสบความสำเร็จยิ่งใหญ่ไม่นานนัก เพราะประสบอุบัติเหตุจากการตกคานยิมนาสติก จนกระดูกสันหลังเคลื่อนตรงส่วนคอและแตกหักส่วนหลัง เธอไร้ความรู้สึกบริเวณท่อนล่างของร่างกายตั้งแต่เอวลงไป  แขนและมือทั้งสองข้างพอใช้การได้ แต่ก็ไม่เหมือนเดิม ชางหลิงต้องพยายามออกกำลังกายแขนบ่อยๆเพื่อให้แข็งแรงและสามารถช่วยเหลือตัวเองเท่าที่จะทำได้  คุณพ่อคุณแม่จำเป็นต้องออกจากงานเพื่อมาดูแลเธอ ช่างเป็นภาพที่ชวนเวทนายิ่งนัก แม้รัฐบาลจีนจะช่วยเหลือด้านการเงินและหางานให้ทำโดยเป็นพิธีกรรายการทางโทรทัศน์เกี่ยวกับกีฬา  เธอก็ยังต้องผจญกับปัญหาต่างๆในชีวิตอีกมากมาย นี่คือ ตัวอย่างหนึ่งของความสำเร็จและความโชคร้ายก่อนเวลาอันสมควร

การคลอดก่อนกำหนด คือ อะไร?

การคลอดก่อนกำหนด หมายถึง การคลอดหลังอายุครรภ์ 28 สัปดาห์ แต่ก่อนอายุครรภ์ 37 สัปดาห์ ทารกที่คลอดหลังอายุครรภ์ 37 สัปดาห์ มักไม่ค่อยมีภาวะแทรกซ้อน เพราะทารกมีความสมบูรณ์ของร่างกายในหลายๆด้านโดยเฉพาะอวัยวะปอด ดังนั้น สิ่งสำคัญในการดูแลคนไข้ท้องที่เจ็บครรภ์ก่อนกำหนด ก็คือ เราต้องรู้อายุครรภ์ที่แน่นอน เพื่อว่า เราจะได้ไม่ตัดสินใจ คลอดเอาเด็กออกมาก่อนเวลาอันควร

มีคนไข้ท้องบางคนเจ็บครรภ์มาที่ห้องคลอดตอนอายุครรภ์ 34 สัปดาห์ สูติแพทย์ที่ได้รับรายงานจึงช่วยเหลือโดยการยับยั้งการแข็งตัวของมดลูก แต่...ก็มีอยู่บ่อยครั้งที่ยับยั้งไม่อยู่และปล่อยให้คลอดบุตรออกมา ปรากฏว่า เด็กปลอดภัย มีน้ำหนักแรกคลอดถึง 3 กิโลกรัม นั่นหมายถึงว่า คนไข้ได้รับการวินิจฉัยอายุครรภ์ผิดพลาด ความจริง ทารกที่มีน้ำหนักขนาดนั้น คุณแม่น่าจะตั้งครรภ์ครบกำหนด หรืออย่างน้อย 38 สัปดาห์ ดังนั้น การเริ่มต้นดูแลคนไข้เหล่านี้ ต้องเริ่มต้นที่การวินิจฉัยอายุครรภ์ที่ถูกต้อง

เมื่อวาน มีคนไข้แฝด(สอง)รายหนึ่ง ได้รับการผ่าตัดคลอดแม้จะตั้งครรภ์เพียง 30 สัปดาห์ 5 วัน สาเหตุเนื่องจากเธอเจ็บครรภ์อย่างรุนแรงและเรายับยั้งไม่อยู่ คนไข้รายนี้ ชื่อ คุณสมศรี อายุ 26 ปี   ตั้งครรภ์แรก ฝากครรภ์ที่โรงพยาบาลตำรวจตั้งแต่อายุครรภ์ 6 สัปดาห์   เธอได้รับการวินิจฉัยว่าเป็นครรภ์แฝดเมื่ออายุครรภ์ 20 สัปดาห์ เนื่องจากตรวจพบว่า มดลูกมีขนาดใหญ่กว่าที่ควรจะเป็น เธอถูกส่งไปตรวจด้วยเครื่องอัลตราซาวนด์ผ่านทางหน้าท้องและพบครรภ์แฝดดังกล่าว ก่อนมานอนโรงพยาบาลในครั้งนี้ คุณสมศรียังได้รับการตรวจครรภ์ทุก 4 สัปดาห์ต่ออีก 2 ครั้ง จนอายุครรภ์ได้ 28 สัปดาห์  แต่ก็ไม่พบปัญหาความผิดปกติใดๆ 

กลางเดือนเมษายน ขณะอายุครรภ์ได้ 29 สัปดาห์ 3 วัน คุณสมศรีเจ็บครรภ์มาโรงพยาบาลตำรวจ มดลูกแข็งตัวทุก 5 นาที เธอได้รับการตรวจภายใน พบว่า ปากมดลูกยังไม่เปิด จึงได้รับการยับยั้งการตั้งครรภ์โดยใช้ยา Bricanyl 4 หลอดผสมน้ำเกลือ(5% D/W) 100 มิลลิลิตร หยดเข้าเส้นเลือดดำโดยปรับปริมาณยาตามการแข็งตัวของมดลูก ผลปรากฏว่า ความถี่การหดรัดตัวของมดลูกห่างออกเรื่อยๆ จนกระทั่งไม่มีเลย จากนั้น ในวันถัดมา การรักษาได้ปรับเปลี่ยนเป็นการฉีด Bricanyl เข้าชั้นใต้ผิวหนังจำนวน ½  หลอดทุก 4 ชั่วโมง และอนุญาตให้ย้ายคนไข้ไปนอนที่หอพักผู้ป่วยชั้น 6 โดยมีการฉีดยาสเตียรอย(Dexamethasone) 6 มิลลิกรัมทุก 12 ชั่วโมงจำนวน 4 ครั้ง เพื่อเร่งการพัฒนาปอดของทารกให้สมบูรณ์เร็วขึ้น

ที่หอพักผู้ป่วยชั้น 6 ของโรงพยาบาลตำรวจ คุณสมศรีได้รับการดูแลอย่างใกล้ชิด โดยมีข้อแม้ว่า คนไข้ต้องนอนพักรักษาตัวอยู่บนเตียงตลอดเวลา ยกเว้น เวลาเข้าห้องน้ำเพื่อถ่ายปัสสาวะหรืออุจจาระในบางครั้งบางคราว ผลการรักษา คือ เราสามารถยับยั้งการแข็งตัวของมดลูกได้นานถึง 5 วัน ด้วยยา Bricanyl โดยปรับเปลี่ยนขนาด, รูปแบบและระยะเวลาให้ลดลงเรื่อยๆ จนในที่สุด ได้ปรับเปลี่ยนมาเป็นรูปรับประทาน ในขนาด 2 เม็ดทุก 6 ชั่วโมง   

วันอังคารที่ผ่านมา ตอนเที่ยงคืน  คุณสมศรีเกิดเจ็บครรภ์ถี่และรุนแรงขึ้น มดลูกแข็งตัวทุก 5 นาที ข้าพเจ้าจึงให้คนไข้ย้ายกลับมานอนพักที่ห้องคลอดและให้ยา Bricanyl ในรูปหยดเข้าเส้นเลือดดำตามสวนผสมเดิม ผลปรากฏว่า สามารถลดการแข็งตัวของมดลูกได้และความถี่ของการแข็งตัวห่างขึ้น จวบจนเวลาประมาณ 6 นาฬิกาตอนเช้า จู่ๆ มดลูกก็กลับแข็งตัวถี่และรุนแรงขึ้น ข้าพเจ้าจึงต้องเพิ่มขนาดของยาให้มากขึ้น ทำให้คนไข้ใจสั่นมาก หัวใจเต้นด้วยอัตราเร็วกว่า 120 ครั้งต่อนาที คนไข้รู้สึกเหนื่อยมากและทนแทบไม่ไหว ดังนั้น ข้าพเจ้าจึงต้องเปลี่ยนชนิดของยายับยั้งการแข็งตัวของมดลูกมาเป็นแมกนิเซี่ยมซัลเฟต (MgSO4) โดยผสมยากับน้ำเกลือและหยดเข้าเส้นเลือดด้วยอัตรา 1 กรัมต่อชั่วโมง คนไข้ใจสั่นน้อยลง แต่มดลูกยังคงแข็งตัวเหมือนเดิม  เมื่อข้าพเจ้าเพิ่มปริมาณยาขึ้นไปอีก ก็ไม่สามารถหยุดยั้งการแข็งตัวของมดลูกได้เหมือนในช่วงแรกที่นอนโรงพยาบาล


ในวันนั้น  คุณสมศรีได้รับการดูแลต่อโดยสูติแพทย์ท่านอื่น ซึ่งก็ไม่สามารถหยุดยั้งการแข็งตัวของมดลูกได้เช่นกัน  ตอนเวลาประมาณ 1 ทุ่ม ปากมดลูกของคุณสมศรีเปิดขยายออกเป็น 3 เซนติเมตร คนไข้จึงได้รับการผ่าตัด มิฉะนั้น ก็จะคลอดเองทางช่องคลอด ซึ่งทารกแฝดทารกแฝดมีโอกาสสูงที่จะได้รับอันตรายจากการบอบช้ำ เพราะทารกตัวเล็กมากและแฝดคนหนึ่งอยู่ในท่าก้น การเลือกคลอดด้วยวิธีการผ่าตัดย่อมปลอดภัยมากกว่าอย่างแน่นอน ทารกแฝดคลอดเมื่อเวลา 19 นาฬิกา 30 นาที เป็นทารกเพศชาย น้ำหนักแรกคลอด 1180 และ 1020 กรัม คะแนนศักยภาพแรกคลอดของทารกทั้งสอง อยู่ในเกณฑ์พอใช้ได้[(5,9)และ(9,10) จากคะแนนเต็ม 10,10 ที่ 1และ 5 นาที] ลูกคนแรกของคุณสมศรี ที่มีน้ำหนักมากกว่า  ถูกส่งไปยังห้อง ไอ.ซี.ยู. ทารกแรกเกิด เนื่องจากทารกหายใจไม่ค่อยดี แต่ก็ไม่ถือว่า อยู่ในภาวะอันตราย เพียงแต่รอเวลาให้ปอดทำงานดีขึ้น เมื่อนั้น ก็จะเอาเครื่องช่วยหายใจออก ส่วนลูกแฝดอีกคนหนึ่งซึ่งหนักเพียง 1 กิโลกรัม กลับไม่มีปัญหาอะไร เพียงแต่ถูกส่งตัวเข้าตู้อบเพื่อปรับอุณหภูมิของร่างกายและอยู่ในสภาวะอากาศที่มีความเข้มข้นของก๊าซออกซิเจนสูง

การดูแลรักษาคนไข้ท้องที่เจ็บครรภ์ก่อนกำหนดเป็นเรื่องที่ยุ่งยาก แต่เนื่องจากเป็นเรื่องที่พบเจอได้บ่อยๆ   คนท้องทุกคนจึงควรรับรู้ไว้ ก่อนหน้านี้ไม่นาน ก็มีคนท้องสองคนคลอดก่อนกำหนดในลักษณะคล้ายๆกัน คนแรก ชื่อคุณกาญจนาพร อีกคนหนึ่ง ชื่อ คุณจิตราสินี  ทั้งสองคนอายุเท่ากัน คือ 27 ปี ท้องแรกเหมือนกัน และเจ็บครรภ์มาโรงพยาบาลตอนอายุครรภ์พอๆกัน คือ 32 สัปดาห์ แต่มีส่วนแตกต่างกันบ้างในรายละเอียด ซึ่งน่าสนใจมาก 

กรณีคุณกาญจนาพร  คนไข้เริ่มมีมดลูกแข็งตัวเป็นระยะๆมาตั้งแต่อายุครรภ์ 26   สัปดาห์ ข้าพเจ้าได้ให้ยาคลายกล้ามเนื้อมดลูก Bricanyl ชนิดกินตั้งแต่นั้นเป็นต้นมา พออายุครรภ์ 32 สัปดาห์ เธอก็เจ็บครรภ์อย่างรุนแรงและมานอนรักษาตัวที่โรงพยาบาล ข้าพเจ้าได้ให้ยา Bricanyl

ผสมในน้ำเกลือหยดเข้าเส้นเลือดเหมือนคุณสมศรี ซึ่งก็สามารถควบคุมการแข็งตัวของมดลูกได้อย่างดีเป็นเวลา 2 วัน หลังจากนั้น ข้าพเจ้าได้เปลี่ยนเป็นรูปแบบฉีดใต้ผิวหนังทุก 6 ชั่วโมง แต่ไม่สามารถยับยั้งได้อีกต่อไป พอกลับมาใช้ Bricanyl ชนิดหยดอีก คนไข้ก็ใจสั่น จึงต้องเปลี่ยนเป็นยาแมกนิเซี่ยม ซัลเฟต(MgSO4) ผสมน้ำเกลือหยดเข้าเส้นเลือด  ตอนนั้นพอจะยับยั้งการแข็งตัวของมดลูกได้บ้าง แต่ไม่สามารถควบคุมได้ ในที่สุด ข้าพเจ้าจำเป็นต้องผ่าตัดคลอดเอาเด็กออกมา โชคดี ที่ได้ให้ยาสเตียรอยด์ (Dexamethasone) ครบตามขนาด ทารกที่คลอดออกมา แม้จะมีน้ำหนักเพียง 2200 กรัม ก็สามารถอยู่รอดได้โดยไม่ต้องใส่ท่อช่วยหายใจ  ก่อนลงมือผ่าตัด พอกาญจนาพร ทราบว่า ปากมดลูกเปิดและจำเป็นต้องผ่าตัด เธอก็ร้องไห้ฟูมฟายและโทรศัพท์พูดคุยปรับทุกข์กับสามีที่อยู่ต่างประเทศ ข้าพเจ้าได้อธิบายให้เธอฟังว่า “ ลูกคุณ ถึงคลอดออกมาตอนนี้ ก็ไม่มีปัญหาอย่างแน่นอน เพราะ คุณมีมดลูกแข็งตัวมาค่อนข้างนาน ทำให้เด็กเกิดภาวะเครียด ภาวะเครียดนี่เองที่ทำให้ปอดเด็กพัฒนาเร็วขึ้นและทำให้เขาอยู่รอดปลอดภัยเมื่อคลอดออกมา ” คำอธิบายง่ายๆนี้ ทำให้สามีของเธอไม่ตกใจและรอฟังข่าวดีด้วยใจสงบ เมื่อทารกน้อยคลอดเรียบร้อย คนไข้ก็ได้แจ้งข่าวให้สามีทราบ

สำหรับกรณีของคุณจิตราสินี เธอได้มานอนโรงพยาบาลด้วยเรื่องเจ็บครรภ์ก่อนกำหนดตอนอายุครรภ์ 32 สัปดาห์เช่นกัน สำหรับรายนี้มีปัญหา คือ คนไข้จำระดูครั้งสุดท้ายได้ไม่แน่นอน เมื่อตรวจดูด้วยอัลตราซาวนด์ ทารกมีขนาดน้อยกว่าอายุครรภ์ที่ควรจะเป็น 2 สัปดาห์ ดังนั้น ตอนนั้น คุณจิตราสินีน่าจะตั้งครรภ์เพียง 30 สัปดาห์ ข้าพเจ้าพยายามยับยั้งโดยใช้ยาBricanyl ผสมกับน้ำเกลือหยดเข้าทางเส้นเลือดดำ ซึ่งก็ประสบความสำเร็จในเบื้องต้น แต่เมื่อเปลี่ยนวิธีการให้ยามาเป็นแบบฉีดใต้ผิวหนังทุก 4 ชั่วโมง  มดลูกก็กลับแข็งตัวขึ้นมาอีก ข้าพเจ้าลองหวนกลับไปใช้วิธีเดิมอีกครั้ง ก็ไม่ได้ผล คุณจิตราสินี ใจสั่นมาก จึงต้องเปลี่ยนมาใช้ยาแมกนิเซี่ยมซัลเฟต  ผลปรากฏว่า คราวนี้ประสบผลสำเร็จและคนไข้สามารถกลับบ้านได้ โดยให้ยายับยั้งการแข็งตัวของมดลูก (Bricanyl) ชนิดเม็ดไปรับประทาน ข้าพเจ้าสามารถเลื่อนการคลอดของคุณจิตราสินีออกไปได้ 2 สัปดาห์ เมื่อคนไข้เจ็บครรภ์มาอีกครั้งและจำเป็นต้องได้รับการผ่าตัดคลอดเอาเด็กออกมา ลูกของคุณจิตราสินี ก็แข็งแรงสมบูรณ์ น้ำหนักแรกคลอด 2060 กรัม 

การเลื่อนการคลอดออกไปได้ ไม่ว่าจะนานสักเท่าใด มีส่วนช่วยทำให้ปอดของทารกน้อยพัฒนาดีขึ้นอย่างมาก เด็กที่เกิดตอนช่วงอายุครรภ์ 29 – 34 สัปดาห์ หากคุณแม่ได้รับการยับยั้งการแข็งตัวของมดลูกและได้รับยาสเตียรอย(Dexamethasone) เด็กมีโอกาสสูงที่จะอยู่รอดปลอดภัยในโลกภายนอก หากคนท้องท่านใดมีปัญหาเรื่องการเจ็บครรภ์ก่อนกำหนด จำไว้ว่า อย่านิ่งนอนใจ ยิ่งชักช้า ยิ่งเกิดความเสียหาย ท่านจะต้องรีบเข้ารับการรักษาในโรงพยาบาลระดับศูนย์การแพทย์ให้เร็วที่สุด นั่นคือ หนทางเดียวที่จะปกป้องลูกน้อยของท่าน

ความสุขใดๆในโลกนี้ ที่จะเทียบเท่ากับความสุขง่ายๆในครอบครัวนั้น เป็นสิ่งที่หาได้ยาก  ความสำเร็จที่มาเร็วเกินไปอาจทำให้ผู้ชายหลายคนหลงระเริงและใฝ่หาความสุขจากการมีเมียน้อย ซึ่ง..นั่นไม่ใช่วิถีชีวิตของคนฉลาด เพราะเขาเหล่านั้นมีแต่จะก้าวพลาดและรอวันล่มจมสู่ความหายนะ........

                           &&&&&&&&&&&&&&&&&&&&&&&&&&&&&&